Schilderij, techniek en verwantschap

De hier getoonde schilderijen hebben een duidelijk fotografisch karakter. Net zoals in foto's zijn de beeldranden nadrukkelijk afgesneden en lijkt er te zijn ingezoomd op een toevallig moment: een stoffige auto, een hand op een bil of een fel licht op een zeildoek.
Toch is hier geen sprake van fotorealisme in de traditionele zin. Hiervoor is er in het schilderproces te veel geschaafd en weggelaten. Sommige zaken zijn terug gebracht tot simpele vlakken terwijl andere partijen meer naar voren zijn gehaald. Op een bepaalde manier zijn sommige schilderijen maar een paar stappen verwijderd van pure abstractie.

De verf is uiterst dun in verschillende lagen opgebracht. Lokale kleuren worden zelden benadrukt en gaan meestal op in het totale kleurbeeld. Door het gebruik van complementaire optische menging,gecombineerd met een soort pointileer- techniek worden de kleurvlakken welhaast ondefinieerbaar maar bijzonder rijk geschakeerd. Scherpe lijnen worden vermeden en alle toonverschillen gaan heel langzaam in elkaar over. Hierdoor ontstaat er een onstoffelijke, nevelige sfeer.

De eenvoud van het onderwerp, al schilderend ook nog eens ingedikt en geconcentreerd draagt bij aan de verstilling van het moment. De tijd lijkt stil te staan. De schilderijen zijn letterlijk tijdloos.

De magie van de "tijdloosheid" zie je ook op schilderijen van bijvoorbeeld Johannes Vermeer en in diens kielzog Edward Hopper. Deze grootheden van een ander tijdsgewricht hebben veel invloed gehad op de ontwikkeling van de schilder Henk van den Berg.

Klik op een foto voor een vergroting.