Dingen en mensen zijn in deze landschappen zorgvuldig vermeden. Ook menselijke sporen zijn beperkt tot een weggetje of een vage torenspits. Eerder lijkt het te gaan om stemmingen: de atmosferische licht en schaduw werking in bijvoorbeeld het gebladerte en de lucht. Bepalend lijkt ook het weertype en de tijd van de dag.
In deze zin tonen de werken enige verwantschap met een impressionist zoals Monet, bij wie het eerste doel het vangen van het licht was. Toch zijn deze schilderijen in opvatting en techniek volstrekt anders. Ze zijn niet ter plekke gemaakt maar in het atelier. Je zou kunnen zeggen dat het niet gaat om een directe weergave van het landschap, maar meer om de herinnering hiervan. De schilderijen zijn dus een reconstructie van datgene wat gezien en ervaren is. In de verte roepen ze herinneringen op aan de schilderkunst van de negentiende eeuw.